-
1 anns an
prep. + def. art. (см.: ann an, an; варианты: anns a', anns na, as; стяжённые формы: san, sna, sa) в (в пространстве; тж. с названиями времён года) anns na / sna Stàitean Aonaichte в Соединённых Штатах Америки sa gheamhradh зимой (остальные времена года - с предлогом в форме as) as t-earrach / as t-samhradh / as fhoghar весной / летом / осенью -
2 anns
см.: anns an -
3 anns a'
prep. + def. art. см.: anns an -
4 anns na
prep. + def. art. см.: anns an -
5 anns
prep. in; precedes the art. The s of anns belongs in reality to the art. -
6 þanns
= þann es, þann er.* * *= þann es, Hm. 128, Hým. 39. -
7 ANNs
сокр. от artificial neural networks -
8 anns an aon dòigh
подобным образом, так же anns an aon dòigh, bidh cuid a' coileanadh cuimsean Ìre E подобным образом наверстают материал для выполнения заданий уровня E -
9 an
I. def. art. (либо не переводится на русский язык, либо переводится с помощью указательных местоимений) этот, эта. это, эти II. adj. poss. (имеет форму am перед b, f, m, p) 1) их (в сочетании с отглагольным именем обозначает дополнение при глаголе в действительном залоге или подлежащее при глаголе в страдательном залоге) chan urrainn dhomh am faicinn я не могу их увидеть /я их не вижу an dèidh am fuadach после того, как их изгнали (букв. "после их изгнания") III. prep. (чаще в редуплицированной форме ann an; имеет форму am перед b, f, m, p; вместе с определённым артиклем образует форму anns an( варианты: anns a', anns na; стяжённые формы: san, sna, sa); см.: формы предлога an) 1) в (в поэзии и в застывших оборотах) an treun a neirt в расцвете сил; во цвете лет 2) выражает постоянную или временную характеристику какого-л. лица (часто с суффигированным притяжательным прилагательным); тж. о погоде: is eòinseach a th' annad ты - идиот (букв. "есть идиот, который в тебе") 's e poileasmain a th' annta они - полицейские is e là brèagha a th' ann! чудесный день! tha i na banaltram она - медсестра tha iad nan seasamh они стоят 3) обозначает местонахождение: seo a' phoit, cuir an tì innte! вот чайник, положи в него чай! cur nad mhàileid e положи это в свою (букв. "твою") сумку 4) обозначает наличие (в экзистенциальных предложениях: a bheil Iain ann? Иан здесь? IV. ptcl. interr. (имеет форму a перед bheil, имеет форму am перед b, f, m, p; имеет форму nach в вопросах с отрицанием) an robh e ann? он там? -
10 ann an
prep. (редуплицированная форма предлога an; имеет форму ann am перед b, f, m, p; вместе с определённым артиклем образует форму anns an( варианты: anns a', anns na; стяжённые формы: san, sna, sa); см. тж.: формы предлога an) 1) в (тж. перен.) bha an rùm ann an bùrach комната была в беспорядке 2) выражает постоянную характеристику или род занятий какого-л. лица: is e caraid dhomh a tha ann an Dòmhnall Дональд - мой друг (букв. "есть друг ко мне, который в Дональде") -
11 as
-
12 ann
I.there, Irish, Old Irish and, *anda (Stokes); Cyprian Gr $$Ga$$'/nda (= $$Ga$$'/utc, this, she); Lithuanian àndai, newly, àns, anà, ille, illa; Church Slavonic onu$$u, that; Sanskrit ana, this (he).II.ann, ann anin, Irish ann, Early Irish ind, Old Irish ind-ium (in me), Celtic endo (Stokes); Latin endo, indu, into, in; Greek $$Gc$$'/ndon, within, $$Gc$$'/ndoqen; English indo. The roots are en (see an), in, and do( see do), to. In ann an, the two prepositions ann and an are used. The form anns is used before the article and relative; the -s properly belongs to the article; anns an, in the, is for ann san. -
13 ann an
ann, ann anin, Irish ann, Early Irish ind, Old Irish ind-ium (in me), Celtic endo (Stokes); Latin endo, indu, into, in; Greek $$Gc$$'/ndon, within, $$Gc$$'/ndoqen; English indo. The roots are en (see an), in, and do( see do), to. In ann an, the two prepositions ann and an are used. The form anns is used before the article and relative; the -s properly belongs to the article; anns an, in the, is for ann san. -
14 TRÚA
* * *I)(trúi, trúða, trúat), v.1) to believe, with dat. (mundir þú t. fyrirburð þessum, ef Njáll segði þér?);2) in a religious sense, to believe; t. á e-n, to believe in (t. á einn guð);3) to believe in, trust (meyjar orðum skýli manngi t.).* * *trúi (monosyll. trý, Str. 46, l. 17), pret. trúði; subj. trýði (thus rhymed, lýði, trýði, Bs. ii. 308, in a poem of A. D. 1540, but the mod. form is tryði with a short vowel); imperat. trú, trúðu; part. trúað: [Ulf. trauan = πεποιθέναι; A. S. treowian; Engl. trow; Germ. trauen; Dan.-Swed. troe, tro]:—to trow, believe; seg þú frá, Njáll, segir Gunnarr, þvíat allir munu því trúa, Nj. 51; mundir þú trúa fyrirburð þessum ef Njáll segði þér eða ek?—Trúa munda ek, segir hann, ef Njáll segði, þvíat þat er sagt, at hann ljúgi aldri, 119; henni var trúað sem góðri konu, Sks. 457; trúa megit þér mér þar um, at …, Fms. ii. 241; vilið þér mér ei til þess trúa, sem talað hefig um búskap lands, Bb. 3. 100; mant þú trúa mér bezt til órræða um þitt mál, Nj. 12; engu öðru því er mér er til trúat, 112; ek trúi honum til þess bezt allra manna, Eg. 34: imperat. as adv., tíminn líðr, trúðu mér, trow once! forsooth! a ditty; trú mér til, depend on it! trúi-eg, I trow, Skíða R. 34, 35; eg trú ‘ann sé dáinn, freq. in mod. usage.2. in a religious sense, to believe, with dat., or trúa á e-n, to believe in; þeir trúðu seint upprisu hans, Greg. 14; trúa á mátt sinn ok megin, Landn.; æ trúði Óttarr á Ásynjur, Hdl.; á sik þau trúðu, Sól.; þeim er eigi trúðu Guði, Hom. 51; er á Guð trúðu, 625. 70; skulu allir vera Kristnir hér á landi ok trúa á einn Guð, Nj. 164; trúðu þeir því at þeir dæi í hólana, they believed that they were to die into (i. e. go after death to) these hills, Landn. 111.II. to trust; vin þann er þú vel trúir, … ef þú átt annan þanns þú ílla trúir, Hm. 43–45; akri ársánum skyli engi trúa, 87; meyjar orðum skyli manngi trúa, 83; véla þik í trygð ef þú trúir, Sdm. 7; ef þú hug trúir, if thou hast heart to do it, Hým. 17; trúa magni, trust on his strength, Fas. i. 438 (in a verse); nótt verðr feginn sá er nesti trúir, Hm. 73; trúðir vel jöxlum, Am. 80; Hlenni mælti at þú skyldir eigi trúa þeim, Glúm. 369. -
15 VEGA
* * *(veg; vá, vágum; veginn), v.1) to lift (hann vegr heyit upp á herðar sé); v. e-n á bál, to lift one on the funeral fire; v. e-n ór skógi, to inlaw one;2) to weigh (verðum vér at leita at skálum, ok v. hringinn); fig., skal yðr engi vera traustari vin, þott þér vegit þat lífit, though ye esteem it little;3) to weigh, be of weikht (hvert haglkorn vá eyri);4) to fence, fight (smite) with a weapon (hann vá svá skjótt með sverði, at þrú þóttu á lopti at sjá);5) v. at e-m, to attack one, fight against one (ungr skal at ungum vega);6) to gain by fighting; v. sigr, to gain the victory; v. sigr á e-m, to overcome, beat, vanquish; v. til landa, to win land weapon in hand;7) to smite, slay, kill; v. mann, v. víg, to slay a man;8) refl., þat sverð, er sjálft mun vegast, the sword that will fight of itseff; vást meirr á hlut Grikkja, the Greeks lost more men; recipr., vegast, to slay one another.* * *pres. veg; pret. vá, vátt, vá (later vó); subj. vægi; part. veginn; with neg. suff. vegr-a, Hm. 10. In N. G. L. it is often spelt with i, viga, vigr, viginn: [Goth. wigan is supposed from ga-wigan = σαλεύειν, Luke vi. 38; O. H. G. wegan; Germ. wägen; cp. Lat. vehere; Goth. and A. S. wagjan, and Engl. wag and weigh, in the phrase ‘to weigh anchor,’ are derivatives]:—prop. to move, carry, lift, as by a lever; hann vegr heyit upp á herðar sér, Fb. i. 523; vágu þeir upp með (forkinum) bálit, Fms. vi. 405; hann vegr hann upp (á atgeirinum), Nj. 84; þeir höfðu til vegr (i. e. vögur) ok vágu skútuna fram af berginu, Fms. viii. 430; þerra hey sín en eigi á brott at vega eðr færa, Grág. (Kb.) ii. 107; öngullinn vá í góminn, Edda 36; en er lokit var at sjóða vá Narfi upp mörbjúga, Korm. 34: vega á bál, to lift on the bale fire, Vtkv.; vágum ór skógi þanns vildum syknan, Am. 97; var ek þrimr verum vegin at húsi, Gh. 10; vegnest verra vegra hann velli at, Hm. 10.II. to weigh; vega þeir haglkomin … ok vágu þeir í skálum, Fms. xi. 143; vá Halli sér þá þrjár merkr, vi. 372; þat er vegit sem reitt er, Sd. 155; eyrir veginn, Grág.; sex merkr vegnar, Orkn.; þrjá penninga silfrs vegna, Hkr. i. 185; mörk vegin brends silfrs, and so passim; virðr ok veginn, Grág. ii. 369; hann lét vega allan borðbúnað sinn, Fms. x. 147: metaph., skal yðr engi vera traustari vin, þótt þér vegið þat lítið, though ye find it light, ix. 297, passim.III. neut. to weigh, be of weight; sjám hvat vegi sjóðr sá, Ld. 30; hvert haglkorn vá eyri, Fms. i. 175; vega hálfa mörk, ii. 80; er sagt at eyri vægi hvert haglkorn, xi. 142; þótt þat vegi meirr enn hálfa vætt, Grág. (Kb.) i. 24, Bs. i. 874: metaph., skal ek allan hug á leggja ef þat vegr nökkut, Ó. H. 53; nema yðr þykki minna vega mín reiði, Fms. vii. 141; mér vegr þat lítið, Mag. 11.IV. reflex., í öllu sem vegask má með stórum vágum ok smám, K. Á. 204, freq.2. to yield in weight; það vegst vel, or það hefir vegist so and so, it has been of such and such weight.B. [The Goth. has here a separate strong verb, but in the Icel. both verbs have been amalgamated into one; Ulf. weigan, waih, wigun, = μαχειν; A. S. wigan; cp. víg]. to fence, fight with a weapon; tók sverðit ok atgeirinn ok vegr með báðum höndum, Nj. 96; hana vá svá skjótt með sverði, at þrjú þóttu á lopti at sjá, 29; eiga þeir at vega upp yfir höfuð sér, Fms. x. 360; vega með vápnum, to report to arms, Nj. 139; vega at e-m, to fight against; Þjálfi vá at Mökkur-kálfa ok féll hann, Edda 58.2. to attack with a weapon, Nj. 63, Grág. ii. 156; hann vaknaði fyrst er menn vágn at honum, Fms. vii. 333; ungr skal at ungum vega, Ísl. ii. 309; vega at flugdreka, Nj. 183.II. to fight; vega sigr, to gain the day, Fms. viii. 133, Bret. 66; með vápnum má sigr vega, Al. 83; hamingju at vega sigr a sínum úvinum. Fms. i. 218; ást Guðs vá sigr á ( overcame) líkams píslum ok hræzlu, Greg. 21; vega til landa, to win land weapon in hand, Korm.; slíkt sem vér höfum til vegit, gained, Fms. viii. 92.2. with dat. to forfeit, = fyrir vega, vega landi ok lausum eyri, Hkr. ii. 384; ef hann félli á hólmi þá hefði hann vegit allri eigu sinni, Eg. 495.III. to smite, slay, slaughter; ef maðr vegr mann, ok varðar þat skóggang, Grág. (Kb.) i. 145; vega á veittar trygðir, Ísl. ii. 491; vega víg, ek hefi vegit víg eitt, Nj. 128, passim; vega í enn sama knérunn, 85; víg þá er þat er vegit, Grág. ii. 89; vegin sök. = víg sök, 20, 41; vega mann or menn, passim; í Hólmgarði var svá mikil friðhelgi, at drepa skyldi hvern er mann údæmdan vá, Fms. i. 80; Kolskeggr vá drúgum menn, … vegr Gunnarr drjúgum menn, Nj. 96, 108; Þorsteinn vá hann þar, Eg. 713; ek vá hann, Nj. 28; þú sitr hjá, en nú er veginn Egill húsbóndi þinn, 97; ef hann er með vápum veginn, 146; hræðisk eigi þá sem líkamann vega, Blas. 48 (Mark x. 28); þú skalt ekki mann vega, the Sixth Commandment.IV. reflex., ok þat sverð er sjálft vegizk, a sword that fences of itself, Skm. 8, 9; þat [sverðit] vásk sjálft, Edda; vásk meirr á hlut Grikkja. the battle went against the Greeks, they lost the more men, Bret. 74; þá verðr um rætt at mjök hefði á vegizk þeirra lið Sunnan-manna, Ísl. ii. 389 (á-víga); at þegar hafi vegizk á þinn her, Stj. 531.2. recipr., vegask or vegask at, to fight, slay one another; nú vegask menn at, N. G. L. i. 64; ef þrælar manna vegask, Grág. (Kb.) i. 191; þá vágusk skógar-menn sjálfir, Landn. 323 (App.); miklu eru þrælar atgörða-meiri enn fyrr hafa verit, þeir flugusk þá á, en nú vilja þeir vegask, Nj. 56; nú eru konur þær sjau, er maðr má vegask um sektalaust við konung, N. G. L. i. 169. -
16 véla
(-ta, -tr), v.1) defraud, betray (illt er vin v. þanns þér vel trúir); v. frá honum sverðit, to get the sword from him (by tricks); ek vélta hann ór viti, I wiled him out of his wit;2) v. um e-t, to deal with, be busy with; torveldligr um at v., difficult to deal with.* * *and væla, t, to defraud, trick; íllt er vin véla, Am. 90; véla hann í nökkvi, Grág. ii. 22; ok vill hann svá véla hinn, … ok á sá sök er hann vildi véla, i. 362; nú eru vit vælt, Eg. 605; ef goð yður mætti eigi vélt verða, Blas. 46; eigi verðr hann véltr, id.; segir þik vældan af villu þeirri, es þú göfgar Christum, Clem. 147; konur véltar með brögðum ok legorðum, Sks. 77 new Ed.; væla frá honum sverðit, to get the sword from him (by cheating), Fms. v. 111.II. væla um e-t, to deal, manage (cp. tæla); sá hlutr er um at væla, Lv. 15; víg Þorkels ok um hvat væla var, Gísl. 57; er þat grunr at þér eigit þar um konungborinn mann at væla sem Norðbrikt er, Fms. vi. 144; dýr grimm eða torveldlig um at véla, Sks. 20 new Ed.; hefða ek einn saman vélt um mitt ráð, 507 B; eða þurfir þú um þín vanda-mál at væla, Bær. 81; ok vældu þar um margir, 14; skal sá bóndi sem þar býr á næstum eignum væla um lík, K. Á. 66; fékk hón ráð til at véla um hann, Bær. 14; þótt ek véla um mína kosti, Eg. 66, Fms. viii. 339 (v. l.), 440; at hvárir vældi um sína kosti, 339; væla heima um sína kosti, Sks. 266.III. recipr., skyldi þeir vælask um báðir samt, have to deal with one another, Sturl. ii. 143.2. part., vælandi goðanna (of Loki), Edda i. 268. -
17 ÖFIGR
or öfugr, adj., afigr, N. G. L. i. 376; in old writers contracted, öfgu, öfgir, etc., but in mod. usage uncontractcd throughout: [from af- and vegr; Ulf. ibuks = εἰς τα ὀπίσω; Swed. afvig; Dan. avet; Old Engl. awk (which survives in awk-ward), meaning left,—Fr. gauche]:—turning the wrong way, tail or back foremost; kálvar á beinum fram eða augu í huakka aptan, ok afgu líki öllu, N. G. L. i. 376; hljóp Gunnarr aptr yfir öfugr, Nj. 46: þat gékk öfugt um húsit ok annsælis, Eb. 268, Grett. 151; þat var bragð hans at hann gékk öfigr, Finnb. 246; öfigr féll hann aptr á bak, Skíða R.; hann stökkr út af vegginum öfugr, Fær. 112; skáru af fitjar ok bundu öfgar undir fætr sér, Ó. H. 152; Þórlaug drap við hendi öfgri, the back of the hand, Lv. 38; hjó hann öfgri hendi til Knúts konungs, Fms. xi. 367; þat er misvígi, ef maðr er viginn öfgum vápnum, with the butt-end of a weapon, N. G. L. i. 80: æfin hefir öfug verit, Fs. 8, v. l.; varð þat öfgu heilli, Róm. 181; mæla öfugt orð til e-s, Sturl. ii. 201; hvárigir lögðu öðrum öfugt orð, Grett. 113 new Ed.; öldr-mál öfug, Sdm. -
18 àm
nm. (gen. ama, pl. amannan) 1) время, определённое время, момент bho àm gu àm время от времени thàinig i ron àm она пришла рано 2) период времени bha i bochd aig an àm в то время ей нездоровилось aig amannan tha / bidh e crosta, aig amannan eile tha / bidh e solta временами он капризничает, а временами он - паинька 3) срок, время tha an t-àm againn falbh нам пора уходить bha an t-àm ann было давно пора, было самое время 4) сезон, пора, время aig an àm seo den bhliadhna в это время года 5) времена, пора; эпоха, эра san àm a dh'fhalbh в прошлом, встарь anns na h-amannan ùra / nodha seo в это наше время, в эти нынешние времена 6) случай -
19 an leithidean sin de
такой, такая thàtar a' gabhail ris cheana anns an fharsaingeachd gu bheil feum air an leithidean sin de ghoireasan потребность в таких средствах признаётся многими ("получила широкое признание") -
20 beò
adj. (comp. beòtha) живой 's e tha anns a' Ghàidhlig ach cànain bheò, agus cànain a tha a' fàs гэльский - это живой и развивающийся язык
Страницы
См. также в других словарях:
Anns — ist der Familienname folgender Personen: Georg Ludwig von Anns (1760–1837), deutscher Kaufmann Kenneth Anns (* 24. März 1881; † 20. Februar 1962), britischer Architekt Wilhelm von Anns (1766–1842), deutscher Kaufmann und Politiker Diese Seite is … Deutsch Wikipedia
Anns v. Merton London Borough Council — [1978] A.C. 728 was decided in the House of Lords. It established a broad test for determining the existence of a duty of care in the tort of negligence called the Anns test or sometimes retronymically the two stage test. Facts and background In… … Wikipedia
Anns Residency — (Коччи,Индия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: 1/307,Bishop Joseph Kureetha … Каталог отелей
ANNS — annis, annos, annus … Abbreviations in Latin Inscriptions
Johann Wilhelm von Anns — (* 16. April 1766 in Neuenstein, Württemberg; † 28. März 1842 in Regensburg) war ein deutscher Kaufmann und Politiker. Anns kam 1793 nach Regensburg, wo er sich als Großhändler niederließ. 1818 wurde er zum 2. Bürgermeister der Stadt ge … Deutsch Wikipedia
Wilhelm von Anns — Johann Wilhelm von Anns Johann Wilhelm von Anns (* 16. April 1766 in Neuenstein, Württemberg; † 28. März 1842 in Regensburg) war ein deutscher Kaufmann und Politiker. Leben Anns … Deutsch Wikipedia
Georg Ludwig von Anns — (* 31. August 1760 in Neuenstein, Württemberg; † 7. Juli 1837 in Regensburg) war ein deutscher Politiker. Leben Anns stammte aus einer Patrizierfamilie der freien Reichsstadt Heilbronn. Im Gegensatz zu seinem jüngeren Bruder Wilhelm Anns der 1793 … Deutsch Wikipedia
St. Anns, Nova Scotia — St. Anns is a Canadian rural community located in Victoria County, Nova Scotia.Situated on the southwestern shore of St. Anns Bay on Cape Breton Island, the community is located at the intersection of the Cabot Trail and Highway 105, the Trans… … Wikipedia
Saint Anns Bay — ▪ Jamaica town and Caribbean port, northern Jamaica, northwest of Kingston. Christopher Columbus anchored there in 1494 and named the spot Santa Gloria. He returned, shipwrecked, to the area in 1503. St. Anns Bay is the shipping point for… … Universalium
Possessio pacifica pour anns 60 facit jus — Peaceable possession for sixty years establishes a right … Ballentine's law dictionary
Duty of care in English law — English Tort law Part of the common law series Negligence Duty of care Bolam test Breach of duty Causation … Wikipedia
